Afeitados del 23 al 29 de Marzo de 2020 de

Jabon: PAA Harvest Moon
Brocha: Druida Michelle Runas Blue & Yellow
Maquinilla: Karve Acero “C”
Cuchilla: Voskhod //3//

1-EE14-D9-B-51-A7-477-B-99-E1-55-FAFD5-DC872
pix link

Animo gente, un día mas un día menos!!

Un saludo a todos, en especial a aquellos que están pasando por malos momentos!!

89 Me gusta

Y vamos a por el martes! Salud y ánimos !

La crema es una maravilla

36 Me gusta

Buenos días.
Ayer reparando un cajón aparecieron dos jabones. Este Muschio Bianco y el que mañana me permitirá participar en la rogativa.

Pre Edwin Jagger
Acca Kappa Muschio Bianco
Vie Long
Riccardo Tonarini
Espuma de confort
Nivea bálsamo
Brummel

92 Me gusta

¿Que tal la Derby Usta? ¿Notas diferencias con la Derby Extra?

1 me gusta

La Usta me ha gustado mucho, pero las he usado de forma diferente y no me atrevo a hacer la comparación.
La siguiente cuchilla que use será la Derby normal, intentaré usarla “en las mismas condiciones” y comentaré mis sensaciones.

1 me gusta

Te lo preguntaba porque las Derby Extra y Premium a mi me sientan muy mal y no se si la usta es mejor. Ya nos contaras. Gracias.

1 me gusta

Puedes compartir el enlace del asentador de aliexpress o una foto de este?

1 me gusta

Me gusta mucho esta foto, un poco abstracta

1 me gusta



Es el de 8€, pero ojo, si buscas un asentador de calidad, no es este. Como primer asentador yo no lo veo mala opción, pero también hay quien piensa lo contrario

4 Me gusta

Una maravilla de navaja.

1 me gusta

El de hoy:

Eufros Lignum/ Fine Stout/ Cabezal R41- mango Ikon OSS/ Rapira platinum lux/ Loción Brummel/ Bálsamo Eufros Lignum.

Poxión azul do druidas caledonios, en contra dos bitxos verdes :muscle:
Saludetes y buen día :wave:

92 Me gusta

Martes, 24 de Marzo

- Yaqi TimberWolf 24 mm.
- Rasozero Agrumella.
- Ikon X 3 slant head + Maggard handle.
- Derby Extra.
- Espuma de confort.

Pasad buen día, compañeros.
Un saludo.

88 Me gusta

Disculpen los foreros lectores de este incunable la extensión de hoy, pero Micer Alcuino de Astorga nos relata, con su prosa característica, la legendaria Batalla de San Agapito, y como la cultura, la historia y el conocimiento son grandes virtudes, además características de todos nuestros foreros, no podemos evitar reproducirlo completo, arenga incluida. Muchas gracias a todos por vuestra paciencia.

Martes 24 do Marxo, San Agapito

Ao amanescer, antes da grande batalha, O Mio Caballero Don Elfriedo reunió a tutas suas gentes, e suos homes darmas, e suos Caballeros, Escuderos e Senescales, e tambén as mulheres e ninhos, e lançoles una arenga que entoavia me fasce temblar cuando a recordo.

E eso dixo O Mio Caballero: “Hoy es o dia de San Agapito; hoy es o dia de honor e de gloria, bravos homes, hoy es o dia de vençer o morir. Si o nostro destino es morir, semos suficientes pera a mengua de nostro país; e si nostro destino es vivir, cuantos menos seamos, mais grande será pera caduno a parte de honor que nos toque en a Historia e en as crónicas dos xuglares. Pode retirar·se quien no vaya bien bragado a esta lutxa; se e dará suo pase de salida e se pondrá en sua bolsa doblones pera o viaxe; no querríamos Nos, os valientes Caballeros, morir xunto a un home que temiera morir a nostro lado. Hoy es o dia de San Agapito. Todo home que derrame hoy sua sangre conmigo será mi hermano; por muy vil que sea, e día de hoy fará noble sua condiçión. E os Caballeros que hoy no están aquí, e va por ti, miserable Don Elric de Tournedò, se considerarán malditos por no estar, e tendrán sua nobleça en baxo precio cuando escuchen hablar a alguno dos que hoy lutxarán con Nos.

Os Bitxos no verán·nos flaquear o falhar. Nos, homes bragados, iremos hasta o fin. Lutxaremos aquí, lutxaremos allá, lutxaremos aos mares e aos ríos, lutxaremos con força e moitas ganas, defensaremos o nostro Castelo, cual sea o coste. Lutxaremos as platjas, lutxaremos aos praos, lutxaremos aos campos e as murallas, lutxaremos eas colinas; NUNCA NOS RINDIREMOS, perque rindirse es de cobardes, cagones e polhasfloxas, e perque nos, homes bragados, nos afeitamos ben e sempre estamos listos pera lutxar, fostiar, comer, beber e folgar, e que no nos cabree a Bitxeria Verde perque no conosce·nos, e como se ponga farruca va a chevarse a grande manita de …” (hooooooostias, gritaron os bravos valientes)”. E tutos os homes, mulheres e ninhos gritaron e aplausaron, e todos colleron suas armas, e hasta os ninhos mercaron suos tiratxinas … E enalteçidos e bravados, tutos homes do Castelo esperaron o ataque.

En saliendo o sol, os Bitxos atacaron por os cuatro puntos cardenales. Atacaban berreando, agitando suos cuerníbulos e açagayas, e moqueando babas e mocos verdes asquerosos. E portaban arietes, per a tirar abaixo as portas do Castelo. E, gracias a Deus ex machina, no tenían catapultas o fundíbulos perque eran moi brutos e no sabían facer·hos.

Mais a nostra primera linia de defença pusose en marxa, e os trebuchetes e catapultas lançaron una chuvia de pedras, bolas de fuego, bolas de toivo ardente e bolas de merda blanda, e os Bitxos cayeron a millares, e morían boqueando perque anque eran mutxos, eran cobardes que solo vençían xustamente perque eran mutxos. Pero ahí estábamos nosotros pocos, nosotros feliçes pocos, nosotros banda de hermanos, perque tutos os que lutxamos ese dia eramos hermanos … pero con unos coixones mais grandes que os deo caballo de Esparteiro …

Anque moitos bitxos palmaron tras la chuvia que es cayó encima, eran tantos que siguieron palante, hacia as murallas, e entonçes entró en liça a nostra segona linia de defença. As noites anteriores os bravos homes de O Señor de Manderley ficieron un foso en torno ao Castelo, e chenaron ese foso todo de Flüido naranja, e cuando os bitxos chegaron ao foso, cayeron en él, e moitos murieron afogados en flüido, e se axfixiaron, e foe una morte horrible per aos bitxos … E que hasta alguno dos bravos Caballeros pensó quera o más horrible final de todos, pero que os bitxos o merescían …

Mais eran tantos que siguieron palante, e o Conde Racogonius deo orden aos arqueros e balestreros que preparan armas, mais con fogo en as puntas das fletxas, e volaron tantas fletxas encendidas que os bitxos no podieron decir eso tan bonito de “melhor lluitar a sombra”, e era tremendo ver e gran número de bitxos reventaos a fletxazos, e ardiendo, e corriendo como polhos sin cabeça …

E Mariscal Gordo Cabrón diose cuenta que o nostro Castelo no era un Castelo como os otros, e que nos, os defensores, os teníamos ben puestos, e todo perque íbamos ben afeitados. Mais como o Gordo Cabrón era un cabrón, e además no safeitaba, pos siguió mandando bitxos contra as murallas, y os bitxos caían a millares, mais como eran tantos, llegaron a o pie das murallas, con escalas lungas, per a trepar hasta as almenas. E ahí estaban os nostros Xefes, queran Xefes con dos coixones, e Don Ferrán do Yelmo Tieso por un lao, Don Matxaquito por otro, Don Ruben da Calva Blonda por otro e O Mio Caballero por otro, ahí dieronles a os Bitxos estopa deo lindo. E Don Xoan das Torres da Vega e suos homes lançabales caçuela tras caçuela plena de toivo ardente, flüido naranja e esotro liquido naranja que chamaban “varon dildo”, que aos bitxos es deixaba tiesos. E ni un solo bitxo pudo pasar deo segundo peldanho de as suas escalas, e todos caían, e os bitxos no podían pasar e enfermar·nos …

E aparesció de repente ao nostro lado un Cabaleiro escoto, osia, das terras de Scotia, anomenado Micer Desmond Raw Fine, que puso en as caçuelas de Don Xoan espuma dafeitar a esgalla, e tiraronlas sobre os bitxos, e vimos con gran deleite que a espuma dafeitar també mataba bitxos, e pusimonos moito contentos, perque otra cosa no sería, pero afeitarse, no había un home do Castelo que no se afeitara, e a espuma sobrante iria tuta as caçuelas de Don Xoan, prestas a ser arroixadas sobre os bitxos. E grandes gracias dieron os Caballeros a Micer Desmond Raw Fine, que, de paso, invitó a tutos a unos tragos de acqua de vita que se habia traido de Scotia, e tambén trajo de Scotia unos cuantos “pipeiros” que tañían “pipas”, e que O Mio Caballero e yo ya conosciamos de cuando estuvimos en Edinbro*, e sabíamos quesas “pipas” daban moitisimas ganas de fostiar, lluitar, pegar, currar e matxacar ao enemigo, e diximos que pera siguiente ataque dos bitxos, os “pipeiros” tañerian suas pipas … E Don Ruben da Calva Blonda pusose moito contento perque en oyendo aos pipeiros se vino arriba de ganas de fostiar -bitxos, no taberneros- perque aos bitxos es esperaba una soberana manita dostias e zorriagazos e con música do fondo …

E os Bitxos no podieron llegar ad portas con suos arietes, perque les caia ençima la deo pulpo, litros e litros de toivo ardente, gothiqo ardente, merda blanda, varon dildo, flüido, espuma e asta algún escupitajo …

Era tanta a masacre de bitxos, que o Gordo Cabrón tuvo que batirse en retirada, e os Bitxos Verdes foeronse ao seos cuarteles … e deseguro que o Gordo Cabrón iba a poner·es a caldo …

O Mio Caballero e os demas Caballeros, Condes, Señores, Senescales, escuderos, homes darmas, mamporreros e demás patulea guerrera, celebraron aquesta victoria, pero no con grande cogorxa o folgança, como podiase creer, perque eran homes morigerados e sabían que os bitxos volverían, pois O Gordo Cabrón había dicho vox en grito, mirando a O Mio Caballero con oixos plenos de rabia y desde su posto de mando: “¡Volveré!”… (continuará).

  • Véase Tomo II, Capítulos XIII y XIV, de las “Crónicas del Bachiller Micer Alcuino de Astorga”.

Uuuuufff, qué tensión ….

POST SCRIPTUM: HEVIA, “Tierra de Nadie”; Racogonius Pure Oil #8, variación “A” Sándalo-Bergamota; Daisho “Noble Tobacco” (muestra); Alpha Outlaw Arctic Fox; Suribachi; Beter 02002 (va por ti, Rubén); Bolzano #3; Daisho “Sandal Oud”; LEA Classic; Daisho “Rose Triumph”.

Un poco de música de pipa, para dar marcha a la batalla …

Que no falte el humor, sobre todo en tiempos convulsos …

93 Me gusta

Tremenda victoria y gran relato, pero también enorme intriga…Estoy seguro de que lo más grande, está aún por llegar…No bajemos la guardia!!! Fuerza y honor!!! :muscle: :ok_hand: :wave:
Soberbio Hevia :heart_eyes:

5 Me gusta

Emocionante :clap::clap::clap::clap::clap: espero con gran impaciencia su próximo relato espero que siga usted fostiando bitxos verdes a diestro y siniestro sin tener piedad alguna :muscle::muscle::muscle:

5 Me gusta

24 MAR 2020

Cobra Classic+Feather
Rudy Vey
Geo.F. Trumper’s Violet
D Gabbana The One

90 Me gusta

No faltaría más!!!
A mi hace tiempo que me pica la curiosidad con Nuavia, que muchos dicen que es de lo mejorcito. También es caro, pero si rinde tanto como el MdC, vale la pena.
Lo malo es que tengo tanto que hasta que no salgan más gallinas no entrarán nuevas.
Mira, ya tengo en qué pensar estos días de dique seco…

1 me gusta

Amigo Eduardo, no olvide que el vicio es el vicio, y nunca se sabe si tanta acumulación servirá en algún día para poder mantener nuestro ritmo de afeitados :wink: :wink: :wink:

1 me gusta

De momento no cabe más, créeme.
Pero hay algún candidato a acabarse…por ejemplo, tengo un Eufros Zaldún en las últimas.
Pues eso…

1 me gusta

Pues nada, eso significa que una gallina sale :rofl: :rofl: :rofl: :joy: :joy: :joy: