Queridos compañeros: esta semana los afeitados del día del Caballero Don Elfriedo de Amalric los glosará su propio escudero, notario y amanuense, Micer Alcuino de Astorga, que nos contará algunas cositas que les pasaron a ambos durante …
“AS VACANCES DO MIO CABALLERO DON ELFRIEDO DE AMALRIC”
Xornada Prima
De cómo O Mio Caballero Don Elfriedo de Amalric foe a gossar da mar salada.
"Hete aquí que O Mio Caballero Don Elfriedo, alla por calendas julianas, en sabiendo que xunto a mar salada o calor caluroso notába·se una mica menos, tomó a sabia deciçao de rentar una finca xunto ao mar, per a sentar un descanso depois de tanto viaxe por o mundo mundial, tanta batalha contra os bitxos verdes, contra os malandrines prebostes que fan a política, contra os bellacos cobradores de tasas, contra os mangantes vixilantes do portos aerios, e, sobre tuto, per a no acordar·se de o hideputa malparit goarro barbudo Timoteu O Brutón, o fementido bribón que enamoró a quien foe a Mia Signora La Bellucci e de quien ésta prendóse e largóse con él, deixando a O Mio Caballero compuesto e sense donna … mais no xodido ni fotudo ni cornudo, perque, como dixo Don Elfriedo con tuta sua sapiençia, “quien mala mulher cobra, siervo se torna …”.
Pos bien, hete aquí que O Mio Caballero falase con un gañán que hacíase chamar Ario Barnabé -que loego veremos era o gran bellaco-, que rentaba castilhos, fincas, torres e cutxitriles cerca do mar o xunto a mar salada. E O Mio Caballero faló con Ario Barnabé e rentó un castilhito que, según Ario Barnabé, situába·se en a prima línia do mar, e con una fermosa platja a suos pies, e con vistas meravelhosas, e donde -dixo- había moitas mulheres caledonias, francas, germanas, soecas e italianas, todas moito goapas e con moitas ganas de comer, beber e folgar, e, en oyendo eso, O Mio Caballero firmó presto o contrato de rentar, e pois ja podía marxarse de vacances a suo castilhito de verano.
E así as cosas, feliç e contento, O Mio Caballero afeitóse, pos no por facer vacances uno ha de deixar de afeitarse, que en vacances un caballero no ha de convertir·se en goarro barbudo, sino que ha de estar goapo e ben afeitado, perque as mulheres no gustan de goarros, sino de caballeros bragados, valientes, corteses e ben afeitados. E afeitóse con uno dos sapones de barbear de O Home dos Sapones, que tenía de quando suo viaxe por o mundo mundial buscando apetxusques de barbear para Don Carlos O Lampinho (1), e con un rasoio do mano libera de color da rosa, feito per as duos ferreros forxadores Micer Sefus e Micer Gustabo, e con un pincel do barbear que marcó·se O Caballero a l’Italia, e con ungüento e linimento feitos por O Grande Mago Alquimista do Castilho de Santo Estevo do Val, per a goler moito ben e deixar e cuero como as tetas de … ejem … una xoven monhita (pos melhor es no mentar ara a la ex Signora La Bellucci, por perra traidora).
E sin más historias, ben rasurados, O Mio Caballero e jo ensillamos os nostros cabalhos, cargamos os nostros bagajes e foimos nos a o lugar do estaba o castilhito, a bela vila de Diania, en un paraxe chamado A Costa Blanca, perque allá as platjas eran de blanca arena, per a sentar unas bonas vacances en o fermoso castilhito rentado …" (continuará)
(1) Véanse Las aventuras del Bachiller Micer Alcuino de Astorga

Y después de tanta prosa en pre román paladino, un poquito de música, maestro …
Y la frase del día …
“Nada desarrolla tanto la inteligencia como viajar” (Emile Zola)