Y como no podía ser menos, seguimos con la saga vacacional del inefable Caballero Don Elfriedo de Amalric, contada por su cronista el vate Alcuino de Astorga …
Xornada Quarta
De cómo O Caballero Don Elfriedo de Amalric encontró·se con un vieixo amigo
"O Mio Caballero, espada en mano, foese hacia las otxo mulheres e o gordo calvo, mais, quando presto estaba para rebanar de un taxo a luenga verga -cual trompa dolifante- do gordo calvo, paró·se, tiró sua espada ao soelo, e, moito contento e feliç, tendió sua mano ao gordo, ajudó·le a levantar·se, e ambos dieron·se un forte abraço, perque O Mio Caballero e jo recognoscimos enxeguida ao nostro vieixo amigo O Abate Trespiernas (3), que dixo·nos estaba de vacances, e que as otxo mulheres eran suas protegés, queran pulcras e virtuosas e questaban baixo suo cuidado, perque a monxas iban a meter·se … E O Mio Caballero dixo ao Abate que cómo iban a meter·se monxas, si estaban en pelotas, folgando con o Abate, e comestiendo o grave pecatus da luxuria … E o Abate tranquiliçao·nos, perque, según nos dixo, depois da moita luxuria, o mismo Abate confesaria·las e perdonaría suos pecatus, e que depois podrían seguir pecando perque a confeçao estaba a sua mano, e vimos que O Abate tenia raszon e que tambén Nos podríamos pecar que sua mano venturosa perdonaria·nos o nostro pecatus de luxuria … [los párrafos siguientes describen, de forma muy pormenorizada y con muchos detalles, en qué consistieron los “pecados de lujuria” a los que se dedicaron los presentes, descripción que no transcribiremos aquí para salvaguardar la moral de nuestros foreros].
E depois de folgar e gossar con as otxo mulheres, que no eran anglesas -quesas son moito feas-, sino francas, germanas, italianas e hispanas, foimos a banyarnos ao mar salado, e como tutas iban en pelotas, O Mio Caballero e jo quitamos·nos os calçones de banyo, e ben fresquitos xogamos con as mulheres a jogos de mar, mentras o Abate dedicaba suas oraçoes e plegarias a dos moças caledonias blondas e sonrosadas, en pelota picada, que concentraban tutas suas atençones en la parte do Abate por la cual anomenaban·le “Trespiernas” … [ahorraremos aquí también los detalles …]
Depois da aquesta gran xornada de banyo e folgança, o Abate, O Mio Caballero, jo e setze mulheres que pasaron·lo moito ben con nosotros, foemos nos -vestidos- a una Posada da vila de Diania, do o Abate descia habia a melhor cerveça de A Costa Blanca, e tambén a melhor ginebra, e tambén a melhor aqua de vita, e demás bebercio, además de un buen comercio …" (continuará).
(3) Véase Capítulo XI del Tomo II de Las aventuras del Bachiller Micer Alcuino de Astorga
“El viajero ve lo que ve, el turista ve lo que ha venido a ver” (Gilbert K. Chesterton)