Afeitados del 20 al 26 de noviembre de 2023


El de hoy para acabar la semana.

77 Me gusta

@pileta12 Francisco no habia visto ese lodrino de Sandalo con la etiqurta con fondo verde. Intuyo que es la verdion con base vegetal. Comenta por fa.
Saludos

1 me gusta

Hoy he estrenado la Koh-i-noor que me llegó ayer. Monta un cabezal Schick que acepta cuchillas Contour pero la geometría es diferente. Como podéis ver en la foto el cabezal Schick es más alto y tiene un par de ganchos menos que el Gillette. La primera diferencia parece que lo que provoca es que el mango Koh-i-noor vaya más separado de la cara que el Gillette. El tema de los ganchos no parece afectar a cómo bascula la cuchilla pero sí que afecta a cómo se carga. Con el cabezal Contour no hay que presionar el botón para cargar la cuchilla, basta con hacer presión. Sin embargo el cabezal Schick te obliga a presionar el botón para cargar.

Aunque a todo se acostumbra uno me parece más cómodo de usar el cabezal Gillette.


74 Me gusta

Es un placer para todo los sentidos :sparkles: manejarla es un lujo :smiley: y lo hace todo bien :mending_heart:

1 me gusta

Muchas gracias por tu respuesta @vicentej. Qué maravilla, haré por tener las dos lambdas, Athena y Ares V2…
¡Que la disfrutes por mucho tiempo compañero! Salud.

1 me gusta

Los cacharros de hoy!

79 Me gusta

Muchas gracias y esperamos que le haya gustado nuestra nameless.

2 Me gusta

Sábado 25 de Noviembre, San Erasmo

Seguimos con las vacaciones del Caballero …

Xornada Sesta

De cómo O Caballero Don Elfriedo de Amalric prendó·se de una franca moito carinyosa e ben afeitada

"E asi pasamos os días O Mio Caballero e jo, en a nostra platja de pedruscos, baixando por a escalera empalmada, e empalmando·nos a medida que baixabamos, perque cada dia habia mais mulheres en aquesta platja, blondas, morenas e pelirroxas, e tutas como Deus ex machina as traixo a o mundo …

E hete aquí que O Mio Caballero cognosció a una dama franca, perque venía da França, e falaba françes, e descia “ye tem, cheri”, e eso o descia mirando con oixos luxuriosos a O Mio Caballero, questaba como a escalera de baixada a platja … E Don Elfriedo prendó·se de a franca, que, ditxo sea de paso, estaba moito bona, goapa, profumata e … ejem … ben afeitada en a sua bisectrix. E a franca dixo anomenarse Briyit, e chevose a O Caballero ao rincón oscuro da platja …

A o dia siguiente, en a Torre, O Mio Caballero queixose de picor en o suo aparato de gossar, e que dolia cuando descia “¡agua va!”. E jo recordé que O Abate habia·nos ditxo que “moito cuidado con as francas, que pasan o mal françes”, e que ese mal fascia moito mal a os homes, e que no se podía folgar como Deus ex machina manda …

E foimos a vila de Diania a un galeno, que puso ungüentos e pomadas a Don Elfriedo e, per a terminar, fiszo una sangría do pito ao Mio Caballero, que, como era home valiente, bragado e que aguantaba os maiores dolores como un home ben plantado, no dixo nada e soportó os grandes dolores e tratamentos con un par. E, grascias a Deus, O Mio Caballero curó do “mal françes”. E o galeno admiro·le perque Don Elfriedo habia vençido a os bitxos verdes e a o mal françes, e era home forte como roble, e tan forte que le recordaba a una cognoscida sua anomenada Cipriana …

E O Mio Caballero nunca mais fiszo folgança con a franca Briyit, que volviose a sua França no sin haber pasado o mal françes a moitos probes homes que cayeron en suos braços …

O verano estival finiquitose, e depois de moitos grandes banquetes, moitos barriles de cerveça e aqua de vita bebidos, moitas mulheres catadas e recatadas e moitos banyos da mar salada, discimos adeus a Torre do Ferro, adeus a os calçones de banyo, adeus a platja empalmada e a suas mulheres e ensillamos as nostras cabalgaduras e volvimos ao nostro Castelho, anyorando tantos bonos días, pero deseando volver a casa e axustar contas con o bergante enganyador O Ario Barnabé …" (continuará)

Domingo 26 de Noviembre, San Conrado

Y llegamos a la última jornada de la crónica de Micer Alcuino de Astorga …

Xornada Settima

De cómo O Caballero Don Elfriedo de Amalric reton·nó a suo castelho per a axustar as contas con o malandrin Ario Barnabé

"Hete aquí que depois de varias xornadas a cabalho, chegamos a o castelho de O Mio Caballero, en que habían estado traballando os gremios de mampostería, carpentería, tubería, pinturería e demás bergantes mentras Nos estábamos de vacances, e moito contento puso·se O Caballero, pois habia quedado moito ben.

E o primera cosa que ficimos foe ir a buscar a O Ario Barnabé, que enganyó a O Mio Caballero con a Torre do Ferro e saco·le un saco de doblones per a rentar·ho, disciendo quera mais o menos o Palaço Real …

Mais cuando chegamos a suo posto de rentas, naide habia allí. E preguntamos a una moça que ande estaba O Ario Barnabé. E riose a moça e dixo “mira tu, otro incauto” e dixo·nos que O Ario Barnabé no existeixe, y que ese era o mote que usaba per a enganyar, e que si volía prender·ho tenia que buscar a suo primo, quera vixilante de portos aerios, e que tenia a mala baba de txoriçar sapones e cremas d’afeitar a os paisaxeros dos baixeles aerios, e queran una colla de sinvergonyas, e que depois de txoriçar un sapone o crema d’afeitar a os pobres paisaxeros, quedanbase·las e vendian·las en mercadillos.

E O Mio Caballero puso·se roixo de ira, e xuró por suos mortos que encontraría a Ario Barnabé, a O Vixilante de Porto Aerio e a tota esa colla de bergantes malandrines hideputas e faría con ellos pienso per a chones …

Mais hete aquí que aparesció un caballero, que dixo ser O Jutge, e que per a axustar as contas con os bellacos estaba A Iustitia, e que o melhor que podía fascer O Mio Caballero era confiar a A Iustitia o grande enganyo que Ario Barnabé habia fascido, que dese modo podria·se dar garrote ao malandrín, con tutas as garantías. E que o primera cosa que tenia que fascer O Mio Caballero era rentar os serviços dun “Personero”, quera «aquel, que recabda ó face algunos pleitos ó cosas agenas, por mandato del dueño dellas. E ha nome personero, porque paresce, está en juicio, ó fuera del, en lugar de la persona de otri», dixo o jutge. E depois tenia que rentar os serviços dun “Bozero” o advocatus, quera «e home que razona por otro en Juycio, o el suyo mesmo, en demandando o en respondiendo. E así nome, porque con boze e con palabra usa de su oficio». E depois tenia quesperar moito, moito tempo, perque A Iustitia, descia, es lenta perque es sabia, e perque …

Pero O Mio Caballero deixó a O Jutge con a palabra en a boca, e, armado de sua espada, suo escudo, sua armadura, suo cabalho e, cómo no, suo escudero e cronista e amanuense, o sia, jo, salimos a buscar a O Ario Barnabé e a su primo per esos mundos de Deus ex machina …"

Aquí termina el manuscrito, que nos deja, cual vulgar “cliffhanger” televisivo, con el alma en vilo … Esperemos que algún día alguien encuentre otro incunable en el que Micer Alcuino de Astorga nos cuente qué pasó en aquella procelosa y difícil búsqueda …

La gente no hace viajes, son los viajes los que hacen a la gente” (John Steinbeck)

77 Me gusta

Leídas, reidas y disfrutadas las siete jornadas de el Caballero Amalric y su fiel amanuense, sacanse algunas conclusiones finales. La vida tan escurridiza, es pa trincarla como pez en el arrolló, ave que vuela a la cazuela. El mundo es un pañuelo lleno de vástagos de cortesana, la justicia no favorece a los inocentes y polvo que dejes pasar, no lo recupereraras. Así que polvo, vino,llaga y buena boca es lo que toca al peregrino que hace el camino que es la vida misma.

9 Me gusta

Domingo: racogon7, @joserra vacuno, Ribbon, asentador tarzan2 luxury+

Como diría @Stuka lisico, lisico y listo para el que es, y será sin lugar a ninguna duda, el mejor día de la semana. :joy::joy::joy:

75 Me gusta

Afeiado de hoy:

Agradecer a Ángel @tarzan2 por darme esta barrita de jabón tuneada.

!!!Disfrutad lo poco que queda de domingo señores!!!

88 Me gusta

76 Me gusta

SOTD 26/11/2023

  • Brocha: Bruji madera de olivo/resina alumilite color rojo santa fe con nudo de tejón manchurian de 25 mm :es:
  • Navaja: Towa AA frameback :jp:
  • Jabón: DE LA TERRETA Albufera shaving soap :es:
  • Asentador: ESCARGOT :snail::jp:

Estreno de este jabón tan sumamente especial hecho por un valenciano para un grupo de valencianos, en honor a l’esmorçar (almuerzo), en concreto al cremaet.
Es un aroma riquísimo de café, canela y naranja donde en seco se pueden identificar los 3 aromas.

En seco predomina el café y en menor grado la canela, de fondo se asoma la naranja… Una naranja sumamente dulce, bien madura y natural. Se agradece el uso de aceites esenciales ya que forman un aroma natural nada sintético.

Cuando se espuma el jabón las 3 notas explotan formando un aroma a cremaet único. Para los que no sepan a que huele, nuestro amigo @Rokwen lo ha explicado muy bien: huele al fondo de un tiramisú, al bizcocho empapado de café y licor… Con un toque a naranja madura que endulza el conjunto.

Me hace muy feliz ver el proyecto que ha ejecutado Jose, mi enhorabuena @Dexter1986, eres un fenómeno.

77 Me gusta

Enhorabuena @Pacocrom me alegro mucho, ya sabes sin prisa pero sin pausa :person_raising_hand:

2 Me gusta

Enhorabuena por ese afeitado con gloria y sin corte, ya lo tienes chupao y asesorado por estos padrinos no puedes pedir mas, la navaja una maravilla de buena y parte de nuestra historia ya, que lo sepas, tengo una igual y doy fe que va de fabula, otra experiencia maravillosa mas en afeitado, adelante con :egg: :egg:

2 Me gusta

@Clan y @vento gracias a los dos por vuestros ánimos. La verdad es que esta Nicolás Gesse es una virguería y sí, ya sé que es parte de nuestra historia, @Fredyx me puso al tanto y me alegra mucho haberla comprado.

7 Me gusta

65 Me gusta

:clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: grande @Dexter1986

9 Me gusta

Este tema se cerró automáticamente después de 7 días. No se permiten nuevas respuestas.