@pileta12 Francisco no habia visto ese lodrino de Sandalo con la etiqurta con fondo verde. Intuyo que es la verdion con base vegetal. Comenta por fa.
Saludos
Hoy he estrenado la Koh-i-noor que me llegó ayer. Monta un cabezal Schick que acepta cuchillas Contour pero la geometría es diferente. Como podéis ver en la foto el cabezal Schick es más alto y tiene un par de ganchos menos que el Gillette. La primera diferencia parece que lo que provoca es que el mango Koh-i-noor vaya más separado de la cara que el Gillette. El tema de los ganchos no parece afectar a cómo bascula la cuchilla pero sí que afecta a cómo se carga. Con el cabezal Contour no hay que presionar el botón para cargar la cuchilla, basta con hacer presión. Sin embargo el cabezal Schick te obliga a presionar el botón para cargar.
Aunque a todo se acostumbra uno me parece más cómodo de usar el cabezal Gillette.
Es un placer para todo los sentidos manejarla es un lujo y lo hace todo bien
Muchas gracias por tu respuesta @vicentej. Qué maravilla, haré por tener las dos lambdas, Athena y Ares V2…
¡Que la disfrutes por mucho tiempo compañero! Salud.
Muchas gracias y esperamos que le haya gustado nuestra nameless.
Sábado 25 de Noviembre, San Erasmo
Seguimos con las vacaciones del Caballero …
Xornada Sesta
De cómo O Caballero Don Elfriedo de Amalric prendó·se de una franca moito carinyosa e ben afeitada
"E asi pasamos os días O Mio Caballero e jo, en a nostra platja de pedruscos, baixando por a escalera empalmada, e empalmando·nos a medida que baixabamos, perque cada dia habia mais mulheres en aquesta platja, blondas, morenas e pelirroxas, e tutas como Deus ex machina as traixo a o mundo …
E hete aquí que O Mio Caballero cognosció a una dama franca, perque venía da França, e falaba françes, e descia “ye tem, cheri”, e eso o descia mirando con oixos luxuriosos a O Mio Caballero, questaba como a escalera de baixada a platja … E Don Elfriedo prendó·se de a franca, que, ditxo sea de paso, estaba moito bona, goapa, profumata e … ejem … ben afeitada en a sua bisectrix. E a franca dixo anomenarse Briyit, e chevose a O Caballero ao rincón oscuro da platja …
A o dia siguiente, en a Torre, O Mio Caballero queixose de picor en o suo aparato de gossar, e que dolia cuando descia “¡agua va!”. E jo recordé que O Abate habia·nos ditxo que “moito cuidado con as francas, que pasan o mal françes”, e que ese mal fascia moito mal a os homes, e que no se podía folgar como Deus ex machina manda …
E foimos a vila de Diania a un galeno, que puso ungüentos e pomadas a Don Elfriedo e, per a terminar, fiszo una sangría do pito ao Mio Caballero, que, como era home valiente, bragado e que aguantaba os maiores dolores como un home ben plantado, no dixo nada e soportó os grandes dolores e tratamentos con un par. E, grascias a Deus, O Mio Caballero curó do “mal françes”. E o galeno admiro·le perque Don Elfriedo habia vençido a os bitxos verdes e a o mal françes, e era home forte como roble, e tan forte que le recordaba a una cognoscida sua anomenada Cipriana …
E O Mio Caballero nunca mais fiszo folgança con a franca Briyit, que volviose a sua França no sin haber pasado o mal françes a moitos probes homes que cayeron en suos braços …
O verano estival finiquitose, e depois de moitos grandes banquetes, moitos barriles de cerveça e aqua de vita bebidos, moitas mulheres catadas e recatadas e moitos banyos da mar salada, discimos adeus a Torre do Ferro, adeus a os calçones de banyo, adeus a platja empalmada e a suas mulheres e ensillamos as nostras cabalgaduras e volvimos ao nostro Castelho, anyorando tantos bonos días, pero deseando volver a casa e axustar contas con o bergante enganyador O Ario Barnabé …" (continuará)
Domingo 26 de Noviembre, San Conrado
Y llegamos a la última jornada de la crónica de Micer Alcuino de Astorga …
Xornada Settima
De cómo O Caballero Don Elfriedo de Amalric reton·nó a suo castelho per a axustar as contas con o malandrin Ario Barnabé
"Hete aquí que depois de varias xornadas a cabalho, chegamos a o castelho de O Mio Caballero, en que habían estado traballando os gremios de mampostería, carpentería, tubería, pinturería e demás bergantes mentras Nos estábamos de vacances, e moito contento puso·se O Caballero, pois habia quedado moito ben.
E o primera cosa que ficimos foe ir a buscar a O Ario Barnabé, que enganyó a O Mio Caballero con a Torre do Ferro e saco·le un saco de doblones per a rentar·ho, disciendo quera mais o menos o Palaço Real …
Mais cuando chegamos a suo posto de rentas, naide habia allí. E preguntamos a una moça que ande estaba O Ario Barnabé. E riose a moça e dixo “mira tu, otro incauto” e dixo·nos que O Ario Barnabé no existeixe, y que ese era o mote que usaba per a enganyar, e que si volía prender·ho tenia que buscar a suo primo, quera vixilante de portos aerios, e que tenia a mala baba de txoriçar sapones e cremas d’afeitar a os paisaxeros dos baixeles aerios, e queran una colla de sinvergonyas, e que depois de txoriçar un sapone o crema d’afeitar a os pobres paisaxeros, quedanbase·las e vendian·las en mercadillos.
E O Mio Caballero puso·se roixo de ira, e xuró por suos mortos que encontraría a Ario Barnabé, a O Vixilante de Porto Aerio e a tota esa colla de bergantes malandrines hideputas e faría con ellos pienso per a chones …
Mais hete aquí que aparesció un caballero, que dixo ser O Jutge, e que per a axustar as contas con os bellacos estaba A Iustitia, e que o melhor que podía fascer O Mio Caballero era confiar a A Iustitia o grande enganyo que Ario Barnabé habia fascido, que dese modo podria·se dar garrote ao malandrín, con tutas as garantías. E que o primera cosa que tenia que fascer O Mio Caballero era rentar os serviços dun “Personero”, quera «aquel, que recabda ó face algunos pleitos ó cosas agenas, por mandato del dueño dellas. E ha nome personero, porque paresce, está en juicio, ó fuera del, en lugar de la persona de otri», dixo o jutge. E depois tenia que rentar os serviços dun “Bozero” o advocatus, quera «e home que razona por otro en Juycio, o el suyo mesmo, en demandando o en respondiendo. E así nome, porque con boze e con palabra usa de su oficio». E depois tenia quesperar moito, moito tempo, perque A Iustitia, descia, es lenta perque es sabia, e perque …
Pero O Mio Caballero deixó a O Jutge con a palabra en a boca, e, armado de sua espada, suo escudo, sua armadura, suo cabalho e, cómo no, suo escudero e cronista e amanuense, o sia, jo, salimos a buscar a O Ario Barnabé e a su primo per esos mundos de Deus ex machina …"
Aquí termina el manuscrito, que nos deja, cual vulgar “cliffhanger” televisivo, con el alma en vilo … Esperemos que algún día alguien encuentre otro incunable en el que Micer Alcuino de Astorga nos cuente qué pasó en aquella procelosa y difícil búsqueda …
“La gente no hace viajes, son los viajes los que hacen a la gente” (John Steinbeck)
Leídas, reidas y disfrutadas las siete jornadas de el Caballero Amalric y su fiel amanuense, sacanse algunas conclusiones finales. La vida tan escurridiza, es pa trincarla como pez en el arrolló, ave que vuela a la cazuela. El mundo es un pañuelo lleno de vástagos de cortesana, la justicia no favorece a los inocentes y polvo que dejes pasar, no lo recupereraras. Así que polvo, vino,llaga y buena boca es lo que toca al peregrino que hace el camino que es la vida misma.
Domingo: racogon7, @joserra vacuno, Ribbon, asentador tarzan2 luxury+
Como diría @Stuka lisico, lisico y listo para el que es, y será sin lugar a ninguna duda, el mejor día de la semana.
Afeiado de hoy:
Agradecer a Ángel @tarzan2 por darme esta barrita de jabón tuneada.
!!!Disfrutad lo poco que queda de domingo señores!!!
SOTD 26/11/2023
- Brocha: Bruji madera de olivo/resina alumilite color rojo santa fe con nudo de tejón manchurian de 25 mm
- Navaja: Towa AA frameback
- Jabón: DE LA TERRETA Albufera shaving soap
- Asentador: ESCARGOT
Estreno de este jabón tan sumamente especial hecho por un valenciano para un grupo de valencianos, en honor a l’esmorçar (almuerzo), en concreto al cremaet.
Es un aroma riquísimo de café, canela y naranja donde en seco se pueden identificar los 3 aromas.
En seco predomina el café y en menor grado la canela, de fondo se asoma la naranja… Una naranja sumamente dulce, bien madura y natural. Se agradece el uso de aceites esenciales ya que forman un aroma natural nada sintético.
Cuando se espuma el jabón las 3 notas explotan formando un aroma a cremaet único. Para los que no sepan a que huele, nuestro amigo @Rokwen lo ha explicado muy bien: huele al fondo de un tiramisú, al bizcocho empapado de café y licor… Con un toque a naranja madura que endulza el conjunto.
Me hace muy feliz ver el proyecto que ha ejecutado Jose, mi enhorabuena @Dexter1986, eres un fenómeno.
Enhorabuena por ese afeitado con gloria y sin corte, ya lo tienes chupao y asesorado por estos padrinos no puedes pedir mas, la navaja una maravilla de buena y parte de nuestra historia ya, que lo sepas, tengo una igual y doy fe que va de fabula, otra experiencia maravillosa mas en afeitado, adelante con
@Clan y @vento gracias a los dos por vuestros ánimos. La verdad es que esta Nicolás Gesse es una virguería y sí, ya sé que es parte de nuestra historia, @Fredyx me puso al tanto y me alegra mucho haberla comprado.
Este tema se cerró automáticamente después de 7 días. No se permiten nuevas respuestas.