Domingo 7 de Mayo, San Juvenal (Y Día de la Ma-Ma-Mahou … perdón … Día de la Madre).
El afeitado del día de hoy va a ser telegráfico, porque prefiero que los Ilustres Foreros tengan tiempo de leer la crónica rosa del Día de la Coronación de His Majesty The King Charles the Third (¡God Save the King!) elaborada por nuestro cronista, amanuense, escudero y relator Micer Alcuino de Astorga, que tuvo el honor de acompañar a Laird Donald Elfrid McAmalric, G.B.E, a la solemne ceremonia habida en Westminster Abbey …
SCOTTISH SOUNDS: KELTIK ELECTRIK, “Edinburgh Hogmanay Party Mix”.
PRE: North Town Scots #5, delicatamante perfumato con esencias bituminosas y oleicas de mandarina, pomelo, siempreviva y neroli, que en la lengua de la Pérfida Albión se traduce como “tangerine, grapefruit, evergreen & neroli”.
SOAP: Queen Charlotte Soaps, “Green Irish Tweed Type” … todo muy monárquico, como no podía ser de otra manera.
BRUSH: Mikel Leon Barbera “Zebrano”, mi primera Mikel Leon, que hoy sale a hacer el primero de sus tres bailecitos en el Palacio de Buckingham.
LATHERING: In the face. Por la cara.
RAZOR: Muchihojas Gillette Fusion sobre mango Mühle Kit de Viaje.
SHAVE: FLC. Great.
POST: Comfortable foam, tap water, Pinaud Clubman Virgin Island Bay Rum & JR Good Company.
EAU DE PARFUM: Mancera Cedrat Boisé.
Y vayamos con la crónica del Micer, que publicamos aquí en primicia exclusiva (nos consta que también saldrá publicada en el Hola de mañana y en el Hello, edición inglesa).
“E hete aquí que Laird McAmalric dixo a Nos, vostro cronista, de ir con él a London, ques a maxima ciudad daquesta isla, perque iban a coronar ao Rey … E, depois dun bon afeitado, allá que foimos sin dilaçao. E London estaba de bote en bote, e habia moitas xentes do moitos sitios da isla e tambén de moitos paises. E ahi estaba o Rey de Hispania con a sua Reina, que portaba en a sua cabeça a pantalla duna lámpara de pie, e os reyes do moitos paises d’Europa, con as suas reinas, unas goapas e otras feas. E válgame Deus, ¡qué fea era a que iba a ser a Reina d’Anglaterra, quera una viexa callo malayo da Comongüelz! E todos foimos a una Abadía que anomenaban de West Minster, e questaba plena d’abades, gordos e con sotanas de colores. E había un trono, e chegaron o Rey e a Fea, e se sentaron, e sonó o himno da Champions League, e habia moitos cocos coronados. E ao novo Rey era feo de coixones, e tenia uas oreixas que no cabiale la corona en a sua cabeça (e un cronista vasco d’Euzkadi questaba alli cubriendo o evento dixo que en veç de Carlos debian chamarle Belarrio), e dixen que despelotaron ao Rey tras varios paneles e que un obispo pusole aceites de preafeitado en suo coco, manos e petxo, potser perque ao Rey era metrochechuá … Ao menos, O Rey iba ben afeitado. E ya con a sua corona en a testa, salió a saludar en o suo palacio, e a corona valía un güebo, bueno, uno no, moitos, que chevaba un pedrusco diamantino e tambén un rubí que os anglesos txorizaron en Castilla fa moitos siglos, e quera un rubí que o rei castellano había txorizado a su vez a un moro. E depois hubo O GRAN CONVITE, pero grande de coixones, e O Mio Augusto Acompanyante, Laird McAmalrik, se puso ciego de comer, e de beber, e había de tuto allí: whisky, whiskey (ques o whisky d’Irlanda), ron, genebra (de a que a Fea Reina pusose ciega), coñac, brandy, vinos de moitos sitios, et cetera. E ao Rey cayósele ao suelo a Corona, de borratxo questaba, e aos pedruscos saltaron por os suelos, e como tutos os servientes estaban borratxos tambén, pois yo aproveché e cogí el rubí ese que txorizaron ao rey de Castilla moitos siglos ha, e aquí o tengo, que voy a devolver ao Rey de Hispania (o a sua filla, la que no es del Betis), e de paso pillé tambén unas pocas esmeraldas, e zafiros, e diamantes, que naide diose cuenta de nada y menos que naide Laird McAmalric, ao quien tuve que chevar de vuelta a Escocia en un carro, tapado con una manta, perque en a festorra habia perdido sua falda o kilt, e tambén el esporran, e como no chevan nada debajo, iba mostrando suo rabo e moitas muxeres mu zorronas tenian moitas malas intençoes con o rabo de Laird McAmalric. E eso foe todo en a Coronación do Monarca His Majesty the King Charles the Third. E ahora os deixo, que voy a buscar a un perista …”
Como siempre, Micer Alcuino de Astorga hace buen uso de su pluma y nos ha dejado una crónica imperecedera de un acontecimiento histórico. Suerte tiene el Foro de poder conocer las interioridades de tal evento.